Przygotowanie do badań i inne niezbędne wiadomości
POSTĘPOWANIE W ZAPARCIACH
Najczęstszą przyczyną dolegliwości ze strony układu pokarmowego zgłaszanych u osób obłożnie chorych, starszych lub leżących są ZAPARCIA.
Z definicji wynika, że o zaparciach możemy mówić, gdy osoba oddaje stolec rzadziej niż 3 razy na tydzień. Towarzyszą im inne objawy jak wzdęcia, uczucie pełności, odbijanie, nadmierne parcie na stolec, oddawanie zbitego stolca, czasami bóle głowy.
Wśród przyczyn dolegliwości należy wymienić:
-nieprawidłowe odżywianie
-choroby typu cukrzyca, niedoczynność tarczycy, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, urazy rdzenia kręgowego
-przeszkody mechaniczne takie jak nowotwór jelita, kamienie kałowe, zapalenie jelita grubego, zwężenie jelit
-leki np. uspokajające, przeciwpadaczkowe, NZPL(Ibuprofen,, Paracetamol, Ketonal)
– mała aktywność fizyczna, unieruchomienie w łóżku
Zalecenia dla osób z zaparciami:
- Regularne spożywanie posiłków co 3-4 godz. aby zapobiegać zaleganiu pokarmu w żołądku
- Picie na czczo wody z mielonym siemieniem lnianym, (1łyżka dodana do szklanki gotującej wody, następnie gotować przez chwilę, wypić przestudzone. Można stosować wodę z miodem lub napój ze śliwek suszonych( jeśli osoba nie ma rozpoznanej cukrzycy)
- Stosowanie diety bogatoresztkowej, w której zalecana ilość błonnika stanowi 50-60g/ dobę. Ważne jest stopniowe wprowadzanie produktów bogatobłonnikowych ze względu na możliwość wystąpienia dyskomfortu w obrębie jamy brzusznej i wzdęć
- Przy małej ilości spożywanych pokarmów można stosować dietetyczny środek specjalnego przeznaczenia medycznego, bogaty w pełnowartościowe białko oraz błonnik wspomagający perystaltykę jelit np. Nutridrink Multi Fibre
- Spożywanie co najmniej 2 litrów płynów dziennie, najlepiej wody( 30 ml/ kg masy ciała). Można urozmaicać płyny dodając do wody cytrynę, miętę, ogórek, miksując owoce z dużą zawartością wody typu arbuz, soki warzywne( pomidorowy, z buraków) soki przecierowe truskawkowy, jabłkowy, pomarańczowy) zielona herbatka
- Ograniczenie w diecie produktów wzdymających tj. groch, fasola, kapusta, cebula
- Spożywanie pokarmów gotowanych na parze, pieczonych, należy unikać potraw smażonych
- Wprowadzenie do diety mlecznych napojów fermentowanych typu kefir, maślanka jogurt naturalny
- Wprowadzenie tłuszczów roślinnych typu oliwa z oliwek, a ograniczenie tłuszczów zwierzęcych
- Zwiększenie aktywności fizycznej: wprowadzenie regularnych spacerów zmniejsza ryzyko zaparć( spacer minimum 2 km)
- Zaprzestanie lub ograniczenie palenia tytoniu ( nikotyna upośledza perystaltykę jelit)
- Prawidłowa pozycja ciała podczas oddawania stolca( zmiana pozycji z 90° na 35° prostuje załamek, które naturalnie tworzą nasze mięśnie. Podstawienie stołeczka pod nogi pomaga przybrać dogodną pozycję.
PAMIĘTAJ
Przy stosowaniu diety wysokobłonnikowej należy spożywać odpowiednią ilość wody (30ml/kg masy ciała) tj ok. 2litry dziennie.
Jeśli zaparciom towarzyszą inne niepokojące dolegliwości należy je wyjaśnić i skontaktować się z lekarzem rodzinnym lub gastrologiem, aby dokładnie określić przyczynę oraz ustalić metody postępowania.
BADANIE EKG CZYM JEST I JAKIE SĄ WSKAZANIA DO JEGO PRZEPROWADZENIA
BADANIE EKG, czyli elektrokardiografia, jest to badanie wykorzystywane w celu diagnostyki chorób serca. Jest bezpieczne, bezbolesne, a do tego również i nieinwazyjne, dając obraz tego, jak powinien funkcjonować mięsień sercowy.
Na czym polega badanie EKG? W trakcie jego trwania sprawdza się elektryczną czynność mięśnia sercowego za pomocą elektrod, które umieszcza się na kończynach, jak również i na klatce piersiowej. To właśnie one gromadzą informacje na temat pracy tego narządu i przesyłają je do aparatu EKG. Zebrane dane zapisywane są na taśmie papieru do EKG, a sam wynik określany jest mianem elektrokardiogramu.
Jakie są wskazania do wykonania badania?
Badanie EKG powinna wykonać każda osoba po 40 roku życia, jako okresowe badanie kontrolne, a także pacjenci, u których występują:
- choroby układu sercowo – naczyniowego czyli miażdżyca, zaburzenia rytmu serca, choroba niedokrwienna serca, wady serca, zapalenie osierdzia czy zapalenie mięśnia sercowego
- ryzyko wystąpienia chorób serca
- podejrzenia choroby układu sercowo – naczyniowego
- objawy: duszności, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, męczliwość, osłabienie organizmu, problemy z ciśnieniem tętniczym
Jak przygotować się do badania?
Badanie EKG nie wymaga szczególnego przygotowania ze strony pacjenta. Przeprowadza się je w pozycji leżącej. Przygotowując się do jego planowego wykonania, można mieć na uwadze konieczność odsłonięcia klatki piersiowej i kostki, zatem warto wybrać rozpinaną koszulę oraz spodnie o łatwych do podwinięcia nogawkach. Osoby z obficie owłosioną skórą klatki piersiowej proszone są o jednorazowe ogolenie.Przed samym badaniem, jeśli ma ono miejsce po intensywnym marszu lub wchodzeniu po schodach, należy chwilę odpocząć i uregulować oddech. Przed planowanym badaniem nie należy pić alkoholu oraz kawy.
Niemowlęta nie muszą być na czczo przed pobraniem krwi.
Dzieciom do 3. roku życia przed badaniem krwi najlepiej nie podawać posiłku, możemy podać im jednak lekkie śniadanie. W przypadku pobrania krwi na oznaczenie glukozy obowiązuje bezwzględny nakaz pozostania na czczo. Możemy podać do picia niewielką ilość wody.
Dzieci w wieku przedszkolnym i starsze powinny być na czczo przed wykonaniem badania krwi. Zaleca się, jak w przypadku dorosłych, podanie jako ostatniego posiłku lekkiej kolacji dzień przed badaniem.
BADANIA DO KTÓRYCH NALEŻY BYĆ NA CZCZO:
-morfologia
– glukoza
-cholesterol, trójglicerydy
-próby wątrobowe
-elektrolity( sód, potas, chlorki,magnez)
-mocznik
-kwas moczowy
-kreatynina
-czas krzepnięcia INR
-żelazo
-białko całkowite
-witamina B12
-insulina
-prolaktyna
-kortyzol
BADANIA DO KTÓYCH NIE TRZEBA BYĆ KONIECZNIE NA CZCZO:
– grupa krwi
-hemoglobina glikowana(HbA1C)
-białko CRP
-swoiste przeciwciała IgM oraz IgG,
-przeciwciałą w kierunku boreliozy, anty-TPO
NA CZYM POLEGA POBRANIE KRWI?
Pobieranie krwi do badań laboratoryjnych wykonujemy w domu pacjenta , zazwyczaj w pozycji siedzącej. Możliwe jest również pobranie w pozycji leżącej u pacjentów mocno wrażliwych lub unieruchomionych. Polega na jednorazowym nakłuciu najczęściej żyły w okolicy zgięcia łokciowego oraz pobraniu krwi w probówki z systemem próżniowym. W tym czasie pacjent może chwilowo odczuwać niewielki ból lub pieczenie. Po zakończonym badaniu prosimy pacjenta o uciśniecie miejsca wkłucia zabezpieczonego jałowym gazikiem w celu zminimalizowania powstania krwiaka podskórnego.
JAK PRAWIDŁOWO WYKONAĆ POMIAR CUKRU WE KRWI Z PALCA?
Do wykonania pomiaru poziomu cukru we krwi potrzebny glukometr, nakłuwacz lub lancet, pasek testowy kompatybilny z urządzeniem.
- przed rozpoczęciem badania dokładnie umyj ręce wodą z mydłem, a następnie je osuszyć. Pomiar powinien być wykonywany w temperaturze pokojowej.
- przed badaniem nie należy dezynfekować rąk preparatami na bazie alkoholu, gdyż może to spowodować zakłócenie pomiaru. Niektóre chusteczki nawilżane mogą być nasączone płynem zawierającym glukozę, co może mieć wpływ na zafałszowaniewyniku.
przed nakłuciem palca należy wykonać masaż dłoni od nasady w kierunku nakłuwanego palca. Nie należy uciskać bezpośrednio końcówki palca, gdyż może to spowodować rozcieńczenie krwi płynem tkankowy.
- przed przystąpieniem do pomiaru warto sprawdzić datę ważności pasków testowych, która umieszczona jest na opakowaniu. Paski powinny być przechowywane w szczelnie zamkniętym pojemniku i używane przez okres zalecony przez producenta.
- pasek testowy należy włożyć do glukometru.
- po umieszczeniu paska w glukomertze należy nakłuć opuszkę palca przy pomocy nakłuwacza, w którym umieszczony jest lancet.
- po pojawieniu się na wyświetlaczu glukometru ikony powiadamiającej, należy nałożyć kroplę krwi na pasek testowy.
- wynik pomiaru po kilku sekundach pojawi się na wyświetlaczu
- po oznaczeniu poziomu cukru we krwi należy zabezpieczyć palec jałowym gazikiem
NALEŻY PAMIĘTAĆ, ŻE JEŚLI WYNIK POMIARU JEST NIEADEKWATNY DO SAMOPOCZUCIA PACJENTA( NP. MIEŚCI SIĘ W GRANICACH NORMY, A DIABETYK CZUJE SIĘ BARDZO SŁABO), WÓWCZAS NALEŻY WYKONAĆ PNOWNE OZNACZENIE W CELU WERYFIKACJI WYNIKÓW.
ZASADY PRAWIDŁOWEGO POMIARU CIŚNIENIA TĘTNICZEGO
- Przed pomiarem odpocznij w fotelu 10minut. Nie pij alkoholu, kofeiny i nie pal papierosów 30 minut wcześniej. Może to wpłynąć na wynik pomiaru.
- Mankiet powinien być dostosowany do wielkości pacjenta. Dla dzieci i osób z otyłością dobieramy rozmiar indywidualnie.
- Ciśnienie krwi mierz za pomocą nadmuchiwanego mankietu i umieść go bezpośrednio lewym ramieniu lub lewym nadgarstku.
- Załóż mankiet bezpośrednio na rękę-nie zakładaj go na ubranie.
- Mankiet powinien znajdować się na wysokości serca. Ręka na której dokonujesz pomiaru powinna być stabilnie podparta.
- Mierz ciśnienie krwi przy normalnej temperaturze ciała. Jeśli organizm jest wyziębiony lub rozgrzany warto odczekać chwilę.
- Po obfitym posiłku odczekaj godzinę przed pomiarem.
- Dokonuj pomiarów regularnie i zapisuj wyniki w dzienniczku pomiarów ciśnienia.